معاونت غذا و دارو

 دیابت در روزه داری:

برخی گزارش ها حاکی از افزایش هیپوگلایسمی در بیماران دیابتی طی روزه داری اسلامی نیست ولی مطلعه گسترده ای که در 13 کشور مسلمان انجام شده افزایش وقوع هیپوگلیسمی شدید را در هر دو نوع 1 و 2  دیابت در طول ماه رمضان را گزارش نموده است .

توصیه می شود بیماران دیابتی ذیل روزه نگیرند :

کسانی که دستورات غذایی و دارویی را خوب انجام نمی دهند

کسانی که قند خون کنترل شده ای ندارند .

خانم های باردار .

کسانی که سابقه کتو اسیدوز یا اغمای هیپر اسمولار دارند .

کسانی که بیماری هایی مانند : گرفتگی عروق کرونر , سیروز , نارسایی مزمن کلیه

بیماران با سن بالا و اختلال ذهنی و هوشیاری و بیمارانی که دوره های کاهش یا افزایش زیاد قند خون را قبل و یا هنگام ماه رمضان تجربه می کنند . 

  بیماران دیابتی که مایل به روزه گرفتن در ماه رمضان هستند باید به پزشک و متخصص تغذیه   مراجعه نمایند . در این بیماران کنترل قند خون و رژیم  غذایی مطلوب باید حاصل شود و اهمیت رعایت دستورات تغذیه ای , فعالیت بدنی مناسب , استفاده از خودپایشی گلوکز سرم و تمکین درمان توصیه شده  بایست گوشزد گردد. در طول ماه رمضان باید از پرخوری و مصرف غذاهای حجیم خودداری شود .

افراد دیابتی بهتر است همیشه دسترسی به دستگاه سنجش قند خون داشته باشند تا به محض اینکه دچار علایم افت قند خون از جمله عرق سرد , بی حالی , ضعف , لرزش دست , تپش قلب و رنگ پریدگی شدند, قند خونشان را اندازه بگیرند و در صورتی که قند خون زیر 70 باشد باید روزه خود را باز کنند زیرا افت قند خطرناک است و در نهایت می تواند باعث تشنج , آسیب مغزی و کما شود و از طرفی اگر قند خون بالای 250 باشد فرد باید روزه را بشکند و سریعا آب بدن خود را تامین کند .

به صورت کلی توصیه می شود در هنگام وعده سحر مواد قندی زیاد مورد مصرف قرار نگیرند زیرا قند خون بالا از طریق ادرار دفع شده و آب را هم با خود دفع می کند به همین دلیل توصیه می شود در وعده سحر بیشتر از مواد پروتئینی ,  مقداری چربی و خصوصا از سبزیجاتی مثل کاهو که حاوی فیبر هستند , استفاده گردد .